İSTANBUL'U YAŞATIYORUM
Gözlerimde İstanbul'u yaşatıyorum
Biraz kalabalık, biraz tenha
Biraz nemli..
Biraz da umutsuz, yorgun..
Galata’dan seyre dalıyorum
Ve denizi büyük bir özlemle izliyorum.
Gözlerimde her bir kare
Seninle İstanbul'u yaşıyorum.
Martıları besliyorum yüreğim misali
Ümit kırıntılarıyla..
Boğazın ihtişamında kayboluyorum
Gözlerinin derinliği gibi.
Ben İstanbul'u yaşıyorum.
İstanbul'da seni yaşatıyorum.
Ruhumu bırakıp seni arıyorum.
Kalabalık caddelerde kendime çarpıyorum.
İstanbul trafiğinde kaybolup,
Yüreğinde yol buluyorum.
Feribotlarında karşıya geçerken,
Seni yüreğimde taşıyorum.
Balat’ın taşlı, yokuşlu yollarına sıralanmış
Dar sokaklı evlerine asılmış çamaşırlar gibi sere serpe
Her dalgada gözlerinde sana dalıyorum,
Derinliğinde kaybolup seninle yol alıyorum..
Yağmurlu bir sabah gibi İstanbul'a sen yağıyor.
İliklerime dek ''Sen''le ıslanıyorum.
Gökkuşağı tadını yağmurdan sonra beklemek gibi
Seni öyle özlemle bekliyorum.
Sabah ezanlarında ettiğim duada
Amin diyerek gelmeni istiyorum.
Ben İstanbul'u yaşıyorum.
İstanbul'da seni yaşatıyorum..
//Ümran YILDIRIM//